Leef elke dag voluit

Vir diegene van ons wat al oor die 50 of 60 trek, is daar baie veranderings wat in ons lewens plaasvind. Meestal is al die kinders uit die huis, jy staan up die punt om af te tree, en deesdae beteken aftree iets baie anders as wat ons ouers gedoen het. ‘Aftree’ beteken nou om heeltemal ‘n nuwe, interessante en opwindende lewe te betree – een van bemagtiging en hernuwing. Dis nie vir ons beskore om net op die stoep te sit en koffie drink nie – ONS gaan nuwe uitdagings aanneem en hierdie derde fase van ons lewe omskep in iets wonderliks!

Maar vir baie mense is hul identiteit gekoppel aan wie hulle is in hulle werk – Rekenmeester, Veiligheidswag, Direkteur, Ingenieur of wat ookal. Meeste mense maak voorsiening vir die geldelike kant van aftreding – genoeg om van te lewe, genoeg om ‘n bietjie te reis en vir die kinders te kan gaan kuier – maar min mense maak niks of geen voorsiening vir die geestelike sy van aftreding nie. Vir meeste mense kom dit as ‘n skok as hulle skielik besef dat hulle nou “niemand” is nie – hulle kan nie meer sê “Hallo, ek is Ben, die Direkteur van XXX Maatskappy” nie, en vir menige mense lei dit tot ‘n gevoel van nutteloosheid en asof hulle rigtingloos is, ‘n gevoel dat hulle maar net so wel op die stoep kan bly sit.

Maar dit hoef nie so te wees nie. Die wêreld het verander en daar is verskillende keuses beskikbaar vir ons. En die een keuse is om jouself geestelik voor te berei vir ‘n lewensstyl wat heeltemal anders is as waaraan jy gewoond is, maar een wat ook wonderlik en bemagtigend gaan wees. En dit beteken ons moet “self-doelgerig” wees.

Self-doelgerigtheid bedoel jy moet diep binne jouself delf om te ontdek wie jy eintlik is, vir dít wat vir jou belangrik is – jou mees geliefde belangstellings en aktiwiteite, jou verhoudings met familie en vriende en doelpunte wat jy nog wil bereik. Sodra jy hierdie dinge kan identifiseer, kan jy waarlik ‘n poging aanwend om hierdie belangrike aktiwiteite in jou aftredingsplan in te sluit en as sulks jou eie ‘lewensverhaal vir die toekoms’ te skryf.

So dit maak nie saak hoe oud jy is nie – jy is gelukkig as jy nou nog 20 jaar oud is, want dit beteken dat jy tyd het – JY KAN VANDAG BEGIN – om ‘n lewe vol oorvloed en welvaart te skep!

Hierdie is JOU lewe – leef elke dag voluit tot jou laaste!

. 

Alleen-tyd

Toe ek hierdie artikel oor eie-tyd en ALLEEN wees begin skryf, het ek op die internet gesoek na ‘n mooi aanhaling of gediggie om hier te plaas, maar al wat ek op afgekom het was dinge soos, “Om alleen te wees is om sonder liefde te wees”, “Nou is ek alleen, die pad lyk donker, eensaam en dood” en “dit is swaar om alleen te wees”.

Nêrens is daar iets goeds of positiefs te vinde oor ‘alleen’ wees nie. Selfs Wikipedia beskryf iemand wat daarvan hou om alleen te wees as “iemand wat menslike wisselwerking vermy, uiterste vorme van skuheid en ingekeerdheid openbaar of aan sielsiektes ly.” Hoe op aarde het die mensdom tot hierdie gevolgtrekkings gekom…?

Ek verstaan heeltemal die gevoel van verlies wanneer mens ‘n geliefde verloor of ‘n verhouding tot ‘n einde kom, maar selfs dít is nie ‘n rede om alleen-wees te vrees nie. Om bang te wees om alleen te wees is soos om te sê, ‘iewers langs my lewenspad het ek my eiewaarde verloor. Ek het myself nie lief genoeg om my eie geselskap te waardeer nie’.

Nou het ek heeltemal van die paadjie af gedwaal! Nee, ek wou skryf oor die salige gevoel van alleen wees met jouself en dit geniet, daardie eie-tyd waarna soveel mense smag maar nie weet hoe om te bewerkstellig nie. Hulle voel skuldig as hulle bietjie tyd aan hulself spandeer met die gevolg dat elke oomblik gevul word deur ander mense se behoeftes te vervul en sodoende leer hulle nooit om alleen-wees te geniet nie.

As kinders is ek en my susters en broer baie aangemoedig om buite te speel, ons eie ding te doen en om ons eie geselskap te geniet. Dit het ons geleer om kreatief te wees, meer te dink aan oplossings vir probleme, selfstandige besluite te neem en om te verstaan wanneer ander mense alleen wil wees.

Daardie eie-tyd gun mens die kans om die lewe in die regte perspektief te sien, dankbaarheid te beoefen en toe te laat dat oorvloed jou lewe betree sodat, selfs wanneer jy alleen is, jy nie eensaam sal wees nie.

N.S.—(Lees die kommentaar, en hier is die gedig wat Crista van Staden vir my “geskryf” het 🙂

baie dankie Christa!

Plaashek

My wens vir jou vandag, ‘n ou plaashek waardeur jou voetpad sal loop, sodat jy die hartsvreemde paaíe sal agterlaat en jou vredespad kan vind …

Hier waar ek nou is

… en alles draai 

presies uit 

soos wat ek dit

nie voorgestel het nie.

Die mooiste dag omvou as jy tot die besef kom, vandag het ek ‘n kans om reg te maak, lief te hê en dankie te sê.

::

Gedagte vir die nuwe jaar …

Wat beteken OORVLOED, of welvaart, vir jou? Is dit miljoene in die bank? Is dit gemoedsrus? Is dit ‘n gelukkige familielewe? Beteken dit gesondheid vir jou of beteken dit ‘n werk waaroor jy passievol is? Of is dit al hierdie dinge saam?   

Net om te léwe, om deel te wees van hierdie fenomonale Heelal, om tyd deur te bring hier op Moeder Aarde, dui al klaar op oorvloed. Dan kan jy al die bogenoemde dinge bylas, en watter wonderlike ondervinding is dit nie!

:: 

Micky is só pragtig en plomp!

Elke oggend betree die trotse hoenderhaan die hoenderhok.   

Saggies soen hy nege van tien henne. Maar van die tiende hoenderhen pluk hy ‘n veer. So gaan dit aan van dag tot dag…. die nege gesoende hoenders is bly, en die tiende hoender dra die pyn geduldig. 

Maar op die 14de dag  het die  hoenderhen nou genoeg van hierdie prosedure  gehad en sy skree vir die haan:  “Jy kom elke oggend breëbors  hier ingestap en soen  al die nege ander henne. Maar by my pluk jy  ‘n veer! Wat’s jou plan?!“

Die haan fluister in haar oor: 

“Vir jou wil ek kaalgat sien, Skattie!”

Wag nog ‘n bietjie…

Ek het nog nie ‘n nuwe tuin nie…

Dit is nou 18 maande sedert ons uit Gauteng Natal toe verhuis het waar ons tydelik by my dogter in Ballito woon (totdat ons kan besluit of ons hier wil posvat of nie) en ek het tot dusver nog nie veel met my hande in die aarde gevroetel nie, behalwe om ‘n paar steggies vetplante te leen, steel en persent te kry nie. Potjies kan ek darem saam met my vat wanneer ons trek (hopelik binnekort!), aangesien ons tog besluit het om ons hier op hierdie pragtige Noordkus te vestig.

Strelitzia reginae

Strelitzia nicolai

‘n ry Koorsbome met ons straat af – Fever Tree (Vachellia xanthophloea)

En alles is vreemd vir my – die voëls, die plante, die blomme en die bome-sonder-name. Tog herken ek baie bekendes wat ek al telkemale in my Gauteng-tuin probeer groei het, sonder sukses, soos die Koorsboom (Fever tree), Strelitzia nicolai en Strelitzia reginae en die Natal fig (Ficus natalensis). Van gras is daar geen sprake hier nie – die grasperke is kol-kol kalerig en glad nie weelderig soos Gauteng se kikuyu gras nie, wat hier heeltemal verbode is, want omtrent alles wat hier groei of geplant word is inheems.

Nou wat doen ek dan heeldag, hoor ek jou vra? Soggens word ek gegroet deur ‘n pragtige uitsig oor die see. Na ek gebad en aangetrek het, is dit tyd vir ontbyt of middag-ete by een van die talle wonderlike restaurante hier in Ballito, ‘n paar nodige inkopies by Woollies of die Spar en dan terug huis toe.

 

 Die koffie-winkel in ons plaaslike Spar

 

Op ‘n hittige somers-dag (en in die winter!) is dit heerlik om in of langs die swembad te ontspan en dan bietjie later binnenshuis by die lugverfrisser met ‘n spannende boek. Ek het by die biblioteek aangesluit en is vinnig besig om hulle Afrikaanse seksie heeltemal deur te lees!

Umhlali biblioteek in Salt Rock

‘n Gunsteling plekkie vir ‘n heerlike ete en iets koels om te drink is die Salt Rock Hotel met sy pragtige tuine en uitsig oor die see. Hier kan ek vir ure rondstap en na al die verskillende soorte plante kyk en navraag doen by die tuinier wat altyd daar êrens rond besig is.

En alhoewel die Bougainvilleas nie inheems aan ons land is nie, groei hierdie subtropiese plant hier by die kus in kleure van diep pers deur rooi deur oranje en salm pienk dat die stof so staan!

En so twee of drie maal ‘n week stap ek en my man op die strand of die promenade saam met ons hondjie Jacko

en ek kan vir ure op die rotse sit en kyk na die golwe en dolfyne wat verby baljaar. In November is dit ook Walvis-tyd dan is almal op die uitkyk vir hierdie wonderlike besoekers aan ons strande.

Rolbal by Umhlali Country Club is volgende op die spyskaart net sodra ons in ons nuwe plekkie ingetrek het. Ek weet eintlik nie hoekom ek wag nie, want noudat dit winter is, en heelwat koeler is, is dit die perfekte tyd om daarmee te begin. Ek moet bieg dat somer hier op die Noordkus vir my gans te warm is en ek bring dan baie tyd binne by die lugverfrisser deur!

Maar tot my ontsteltenis moet ek bieg dat ek in 18 maande nog nie weer aan ‘n verfkwas geraak het nie, nog nie weer iets geskilder het nie… My muse het heeltemal die hasepad gekies en my alleen en verlate agter gelaat. Maar dis net nog nog iets waarmee ek hoop om binnekort weer op dreef te kom…

Ek is… laaste gedagte vir die Oujaar

(Foto vanaf” Wild Woman Sisterhood“)

Ek is nie oud nie,
Ek is skaars.

Ek is die staande ovasie
Aan die einde van die toneelstuk.

Ek is die terugwerkende
Van my lewe as kuns

Ek is die ure
Gekoppel soos kolletjies
In ‘n goeie sin

Ek is die volheid
Van bestaande.

Jy dink ek wag om te sterf …
Maar ek wag om gevind te word

Ek is ‘n skat.
Ek is ‘n kaart.

En hierdie plooie is
Afdrukke van my reis

Vra my
enigiets.

Wees waar jy wil wees

Onbyt by Salt Café in Salt Rock, Ballito – voel of ek op ‘n Griekse eiland is!

.

Presies 12 maande terug (op die 15de Desember 2017) het ons Gauteng verlaat – ALLES verkoop wat ons kon, alles weg gegee aan die wat wou hê,  alles weggegooi wat oorgebly het, vaarwel gesê aan my tuin, my geliefde hoenders, my tuin voëltjies, die Bloekombome en die graslande van die Transvaal   – en nou sit ons hier in Natal. ‘n Bekende (het baie hierheen gekom) tóg vreemde plek – die see is mos vir ‘n Gautenger net plek om te gaan vakansie hou. Almal droom van ‘n huisie by die see, en nou het dit realiteit geword!

.

Lui-lekker ontbyt of middagete by een van die vele restaurants met ‘n pragtige uitsig oor die see,

.

ligte aand-etes van volgraan brood met ‘n groen slaaitjie oor dit so warm is

.

en dae gevul met wonderlike sonskyn en ook reën, salige reën omtrent elke dag.

.

Ek sal nie jok nie – dis nie maklik om sommer net so, na 43 jaar in een plek, jou wortels op te ruk en te trek nie – ek mis my hoendertjies, ek mis my tuin en tuin voëls, ek mis bloekombome en ek mis GRAS! Aaah, daardie uitgestrekte savanna grasvlaktes van Gauteng! – maar hier by die kus is daar nou weer nuwe uitdagings. Ek ken min van die voëls, of slange, of plante groei, so nou is daar ‘n kans om weer iets nuuts te leer, nuwe avonture te onderneem, nuwe dinge om te ondersoek.

Dit kos net om nou na die lewe met nuwe oë te kyk, nuwe herinneringe te maak en nuwe vriendskappe te kweek. Ou vriendskappe is mos vir ewig, hulle sal nie weggaan nie, maar nuwe vriendskappe sal verseker dat mens alewig met nuwe oë na die lewe sal kyk.

Ek hoop jy is ook waar jy WIL wees! So geniet jou dag waar ookal jy mag wees! ♡♡♡ Maree

Hang jou drome in die wind

Die vraag is: “Wat op aarde keer jou om te doen wat jy graag wil doen?” Die antwoord is, “Luister wat jou hart vir jou sê.” Jy moet glo in jouself. Sê vir jouself jy kan enigiets doen en verruil jou opgee-gedagtes vir opbouende aangryp-gedagtes.

‘n Plan B

 

Drome is my vlug

.
Ek sit nou hier en dink aan die verganklikheid van die lewe – en die ouderdom. Dis nog nooit juis iets waaraan ek aandag gegee het nie. Mens word ouer, jy kan minder doen, jou vel is meer verrimpeld (en nog meer!), en daar is ’n paar skete en pyne. Gelukkig is ek nog vol energie, het goeie gesondheid (was laas in die hospitaal met die geboorte van my dogter 47 jaar terug) en my brein is nog so skerp soos ’n naald. My geheue ook.

Waaroor dit nou eintlik gaan is die feit dat ek artritis ontwikkel het in my duime. Ek sukkel om ’n speld van die lessenaar af op te tel en het so nou en dan pyn, veral in die winter. En daar’s swelsel. En ’n knopperige been wat ek net bokant elke duim kan voel. Andersins is daar nie probleme met my hande (of duime nie), ek kan nog goed soos bottels en allerhande dinge perfek hanteer en optel (oopmaak is nie meer so maklik nie en aartappels skil is baie moeilik) en ek kan nog my verfkwas en potlood vashou. En ek kan nog (vinnig) tik op my rekenaar se sleutelbord. Dit verg min duim-verbruik.

Nou hier’s die ding – wat gebeur die dag as ek nie meer my verfkwas kan vashou nie? As ek nie meer kan teken of skilder nie? As ek nie meer in my Joernale kan skryf nie? Dis waaruit my lewe bestaan – skilder. En tuinmaak. En herinneringe neerskryf. En wat gebeur die dag as ek nie meer daai dinge kan doen nie? Dis mos dan nou tyd om vooruit te dink en te besluit wat ek gaan doen indien so iets gebeur.

Nou, my pa het altyd gesê, moenie die bobbejaan agter die berg gaan haal nie. Maar my geaardheid neig bietjie na vooruit beplan, bietjie van ’n “control freak”, alles het ’n plek en alles moet reg wees. Daar’s altyd ’n plan B ingeval dinge bietjie verkeerd loop. En wat ek nodig het is ’n plan B.

Maar voor ons by Plan B uitkom, eerste van alles, ek glo in die doktrine van Louise Hay, dat al ons siektes en skete vanaf ons gedagte-patroon afkomstig is. En in haar boek “Heal Your Body with your Mind” is die oorsaak van artritis in ledemate as volg : “Arthritis in joints represents changes in direction in life and the ease of these movements.” Reg. Dit verstaan ek. Ons is nou op die ouderdom (ek is hierdie jaar 71) waar ons afgetree het en in die proses is om ons plot, waar ons al 42 jaar woonagtig is, te verkoop en kus toe te verhuis. Dis ’n groot verandering. Daar’s gedagtes van my tuin, al my diere, my hoenders, te veel goed in ’n groot 3-slaapkamer huis om saam te neem en wat van alles gaan word.

Die nuwe gedagte-patroon om aan te leer, volgens Louise, is, “I easily flow with change. My life is Divinely guided and I am always going in the best direction.” Lees weer, “Best direction”, nie “right direction” nie. My pa het ook altyd gesê, alles gebeur vir die beste. Mens kan nooit sê watter besluit is reg of verkeerd nie, dis net ’n besluit, maar wat jy met die besluit doen is wat belangrik is. En nou die dag het ek ook afgekom op hierdie pragtige gesegde : ♥ “I am not sad because it is over, I am smiling because it happened.”

I am smiling because it happened

.
Al my herinneringe is veilig, ek sal vir ewig dankbaar wees vir die lewe wat ek hier gehad het, die diere wat ek lief gehad het en wat vir my lief was, al die ondervindings en al die lief en leed. So, van hier af beweeg ek met gemak vorentoe in die beste rigting wat ek kan. En koebaai artritis.

Nou vir Plan B. Sonder artritis gaan ek nog verf en skilder en teken en skryf totdat ek ’n honderd jaar oud is. Ek gaan nog nuwe saadjies saai en plantjies in ’n stukkie grond plant, al is dit net in ’n potjie of twee. Ek gaan kaalvoet op die strand loop en skulpe optel, ek gaan saam met my dogter en kleinkinders rond kerjakker en nuwe dinge sien, nuwe dinge leer en nuwe dinge doen. En dit alles met ’n dankbare gevoel vir dit wat ek nog het wat perfek is.

‘n Eko-vriendelike tuin

Wanneer laas kon jy ‘n skoenlapper se pragtige kleure bewonder? Of ‘n by waar hy naarstigtelik besig is om stuifmeel bymekaar te maak? Lanklaas? Waarskynlik, want deesdae word alles mos bespuit met al wat gif is. Selfs heuningbye word bedreig.

Help ‘n by in nood!

Waarvan ons en ons nageslag gaan lewe as heuningbye en skoenlappers van die aarde af verdwyn, is ‘n ope vraag. Naas water en suurstof, is bye en skoenlappers onmisbaar vir oorlewing, want daar is niks wat die bestuiwingsfunksie so kan vervul nie, en niemand kan daardie funksie by hulle oorneem nie. Die goeie nuus is dat ons kan tuinmaak om skoenlappers en bye te lok. Omdat die huidige habitats en voedselbronne minder word, moet ons bestaande bye-vriendelike plante beskerm en in stand hou deur meer bye-vriendelike plante aan te plant.

Hoewel bloekombome indringers kan wees, is hulle baie belangrik as ‘n voedselbron vir ons inheemse bye. Die doel is om, deur goeie bestuur, bloekombome te behou as voedselbron vir ons bye. Grondeienaars moet die spesies en ligging van bloekombome op hul plase identifiseer. Dié sonder bloekombome kan dit oorweeg om sekere nie-genoteerde spesies (bv.E. ficifolia of E. gomphocephala) te plant waar hulle nie waterbronne bedreig of ‘n indringingsgevaar stel nie.

In ‘n eko-vriendelike tuin is daar nie plek vir insektedoders nie. Of dit nou ‘n kontakdoder of ‘n sistemiese middel is, los dit. Aan die begin sal dit dalk moeilik wees, want die natuurlike vyande sou lankal die wyk geneem het omdat daar nie kos is nie. Ek kan nie onthou wanneer laas ek insekdoders in my tuin gebruik het nie. Nou die oggend sit ek en luister na die voëlgeluide. Ek besef toe dis omdat ek nie meer gif spuit nie dat hier meer goggas is, en omdat hier meer goggas is, is hier meer voëltjies, want hier is genoeg kos om te oorleef en kleintjies groot te maak.

Wanneer daar insekte in jou tuin is, is daar liefde in die lug! In die insekwêreld word klanke en geure dikwels gebruik om ’n maat te vind—wat nie ’n maklike taak is as jou lewensduur net ’n paar weke is en daar maar min voornemende maats in die omgewing is nie.

Insekte speel ’n noodsaaklike rol in ons daaglikse lewe. Trouens, ongeveer 30 persent van die voedselsoorte wat ons eet, is afhanklik van bestuiwing deur bye, waarvan die meeste wilde bye is. Maar bestuiwing is net een van die nuttige take wat insekte verrig. Insekte hou die aarde skoon deur middel van ’n doeltreffende herwinningstelsel wanneer hulle dooie plant- en dieremateriaal in bruikbare vorme omsit. Sodoende word die grond vrugbaarder gemaak, en voedingstowwe wat vrygestel word, kan dinge laat groei.

Wyfiepouoogmotte vind ’n maat deur ’n reuk af te skei wat so sterk is dat ’n mannetjie byna 11 kilometer daarvandaan die wyfie kan vind. Sy sensitiewe voelers kan ’n enkele molekule van die reuk waarneem.

Krieke, sprinkane en sonbesies verkies om hulleself hoorbaar te maak. Selfs die mens kan die minnesang van die sonbesie hoor wanneer hy sy hele liggaam in ’n klankbord verander. ’n Groot groep sonbesies wat besig is met hofmakery, kan meer geraas as ’n lugboor maak!

Drolpeer – Dombeya rotundifolia – foto vanaf Veldwagter

Halleria lucida langs ‘n ou stomp en Vuurpyle

Maar dit gaan nie net oor die gebruik van gifstowwe nie. Ons kan heelwat doen om ons tuine meer aanloklik vir die veervolk te maak. Daar is heelwat plante wat veral skoenlappers kan terug lok tuin toe, soos die Koraalboom (Erythrina lystemon), die Notsung, ook genoem Fuschia, (Halleria lucida), en die Drolpeer (Dombeya rotundifolia). ‘n Goeie keuse vir tussen klippe of op ‘n rotstuin is die Crassula perfoliata. Ander plante is die Sonbekkiebos (Metarungia longistrobus), Fynblaarrooihout (Ochna serrulata), en die Wilde-pynappel (Eucomis Comosa, Eucomis autumnalis en die Eucomis humilis).
Al die vuurpyle (Kniphofia) variëteite, Makhaya bella, Freylinia tropica, Juncus effesus en selfs die Varkoor wat hou van skaduwee en baie water.

Geniet die skoenlappers wat terugkom en onthou — ‘n ruspe is net ‘n skoenlapper wat nog nie vlerke gekry het nie!

– Sommige van die inligting vanaf ‘Kormorant’ 

Die mooiste sprokie is die een in jou drome

 

Ink skets en waterverf – Maree Clarkson

 

Drome het ook asem en trane en marteling, en die aanraking van blydskap; hulle lê swaar op ons gedagtes later, maar maak ons arbeid ook wel ligter; Hulle verdeel ons aandag, word deel van ons, soos die tyd self, en doen hul voor as boodskappers van die ewigheid.
— Vertaal vanaf Lord Byron

My plekkie, my omgewing

Ek woon in Tarlton, Gauteng, aan die grens van die Noord-Wes Provinsie in Suid Afrika, op ‘n 8,5ha kleinhoewe, waar die natuur meeste van my sketse inspireer.

HIER IS MY PLEKKIE

Uitsig vanaf die tuin na die voordeur deur die Halleria lucida (Boom Fushcia)

Voordeur vanaf onder die Karees
DIE OMGEWING TARLTON is geleë half-pad tussen Krugersdorp en Magaliesburg, grensende aan die ‘Cradle of Humankind’ (Wieg van die Mensdom) wat ‘n ‘World Heritage Site’ verklaar is deur UNESCO in 1999, en is 50km Noord-Wes geleë vanaf Johannesburg in Suid-Afrika se Gauteng-provinsie.

Die gebied beslaan 474 vierkante-myl en bevat ‘n komplekse reeks grotte, insluitende Sterkfontein-grotte, waar die 2.3-miljoen jaar oue fossiel Australopithecus africanus (“Mrs. Ples”) gevind was in 1947 deur Dr. Robert Broom en John Robinson.

 

Die ondergrondse meer diep in die Sterkfontein-grotte, en wat die oorsprong van die Magaliesrivier is wat 15km verder by ‘n oog in Maloney’s Eye (sowat 5km vanaf Magaliesburg) uit die grond uitborrel.

Om en by 5km van ons af, is Maropeng, met 2500m² se uitstallings van fossiele en klip-gereedskap miljoene jaar oud, met ‘n ondergrondse bootrit deur gange van soliede ys en voorstellings van vulkane en Antarktieka, restaurant, koffie-winkel en curio winkel. Maropeng bedoel “om terug te keer na die plek van oorsprong” in Setswana.

Maropeng van agter gesien

Maropeng ingang

 

Bootrit deur ondergrondse ys-tonnels

 

Een van die gange in Maropeng

 

Nog een van die gange – Evolusie van die Mens
Omtrent 10km vanaf ons geleë is die 1400-hektaar Krugersdorp Wildtuin, met Wit Renosters, Buffels, Kameelperde, Seekoeie, Swart Wildebeest, Zebras en vele bokspesies, insluitende die raar Sable Antelope, Tsessebe, Elande, Waterbokke, Koedoes, Oryx, Rooi Hartebeeste, Blesbokke, Springbokke en Impala, met ‘n spesiale 100ha afgekampte Leeu area in die middel van die wildtuin (waar die eienaar, Dirk Brink, so twee jaar gelede deur ‘n trop leeus aangeval en verskeur is). Die wildtuin spog met die uitstekende Ngonyama Restaurant en offer ook ware Afrika verblyf.

Ingang na die Krugersdorp Wildtuin

 

‘n Dam in die wildtuin waar ek al menigmaal skilpaaie of ander diertjies en voëls vrylaat.

 

Skuins oorkant ons plot is die welbekende Tarlton International Raceway, waar ‘dragsters’ die kwart-myl rekords verbreek en dorstiglik brandstof en buitebande verbrand!

Ons is ook omring deur vele volstruis-plase, vee-, groente- en blomplase, verskeie besighede, B & B’s en bloekombome, wat aangeplant is vanuit Australia vir die gebruik van houtpale en -stutte in die vele myne in die omgewing.

Rustenburg is ‘n uur se bestuur vanaf ons, Hartebeespoort Dam is so 40-minute ver en die ‘Magalies Meander’ strek vanaf Tarlton, deur Magaliesburg en deur Hekpoort, Vlakdrif, Maanhaarrand, Skeerpoort en tot by Hartebeeshoek, naby Broederstroom.

‘n Pragtige gedeelte van Gauteng om woonagtig te wees!

I wish…

‘Goodbye…’ – W&N watercolour on Bockingford 300gsm – Maree Clarkson

 

I wish I had invented blue jeans: the most spectacular, the most practical, the most relaxed and nonchalant. They have expression, modesty, sex appeal, simplicity – all I hope for in my clothes.